میباره رحمت خدا ، چه زیاد از آسمون
ای مدح تو در سوره و آیات مکرر/وی وصف تو در جمع روایات مکرر
پلک هاى کبود خود وا کرد/دور تا دور خود تماشا کرد
مدینه نوحه خوان ، مکه سیه پوش/چراغ عمر پیغمبر شد خاموش
از کتاب وصف تو یک حرف هر کس خوانده باشد/از سر حیرت دهانش چون حرا وا مانده باشد
مدینه نوحه خوان ، مکه سیه پوش/چراغ عمر پیغمبر شد خاموش